გამოდის, რომ ღვინის ყურძენი იმდენად განსხვავდება ყურძნისგან, რომელსაც ხშირად ვჭამთ!

ზოგი ადამიანი, ვისაც ღვინის დალევა სურს, შეეცდება საკუთარი ღვინის დამზადებას, მაგრამ მათ მიერ არჩეული ყურძენი არის ბაზარზე შეძენილი მაგიდის ყურძენი. ამ ყურძნისგან დამზადებული ღვინის ხარისხი, რა თქმა უნდა, არ არის ისეთი კარგი, როგორც ეს დამზადებულია პროფესიონალური ღვინის ყურძნისგან. იცით განსხვავება ამ ორ ყურძენს შორის?

სხვადასხვა ტიპები

ღვინის ყურძენი და სუფრის ყურძენი სხვადასხვა ოჯახიდან მოდის. თითქმის ყველა ღვინის ყურძენი ეკუთვნის ევრაზიის ყურძენს (Vitis Vinifera), და ამ ოჯახიდან რამდენიმე მაგიდის ყურძენიც მოდის. ამასთან, ცხრილის ყურძენი უმეტესად მიეკუთვნება ამერიკულ ვაზს (Vitis Labrusca) და ამერიკულ მუსადინს (Vitis rotundifolia), ჯიშებს, რომლებიც ძნელად გამოიყენება მეღვინეობისთვის, მაგრამ საკვები და საკმაოდ გემრიელია.

2. გარეგნობა განსხვავებულია

ჩვეულებრივ, ღვინის ყურძენს აქვს კომპაქტური მტევანი და უფრო მცირე კენკრა, ხოლო სუფრის ყურძენს ჩვეულებრივ აქვთ ფხვიერი მტევანი და უფრო დიდი კენკრა. მაგიდის ყურძენი, როგორც წესი, დაახლოებით 2 -ჯერ მეტია ღვინის ყურძნის ზომით.

3. კულტივირების სხვადასხვა მეთოდი

(1) ღვინის ყურძენი

ღვინის ვენახები ძირითადად გაშენებულია ღია მინდორში. მაღალხარისხიანი ღვინის ყურძნის შესაქმნელად, მეღვინეები ჩვეულებრივ ვაზებს ართმევენ ვაზს, რათა შეამცირონ მოსავალი თითო ვაზზე და გააუმჯობესონ ყურძნის ხარისხი.

თუ ვაზი წარმოქმნის ძალიან ბევრ ყურძენს, ეს გავლენას მოახდენს ყურძნის გემოვნებაზე; და მოსავლიანობის შემცირება გახდის ყურძნის არომატს უფრო კონცენტრირებულად. რაც უფრო კონცენტრირებულია ყურძენი, მით უკეთესი იქნება ღვინის ხარისხი.

თუ ვაზი წარმოქმნის ძალიან ბევრ ყურძენს, ეს გავლენას მოახდენს ყურძნის გემოვნებაზე; და მოსავლიანობის შემცირება გახდის ყურძნის არომატს უფრო კონცენტრირებულად. რაც უფრო კონცენტრირებულია ყურძენი, მით უკეთესი იქნება ღვინის ხარისხი.

როდესაც მაგიდის ყურძენი იზრდება, მევენახეები ეძებენ ყურძნის მოსავლიანობის გაზრდის გზებს. მაგალითად, მავნებლებისა და დაავადებების თავიდან ასაცილებლად, ბევრი ხილის ფერმერი ყურძენს აყენებს ჩანთებს, რომლებიც იწარმოება ყურძნის დასაცავად.

4. კრეფის დრო განსხვავებულია

(1) ღვინის ყურძენი

ღვინის ყურძენი განსხვავებულად ირჩევენ, ვიდრე სუფრის ყურძენი. ღვინის ყურძენს მკაცრი მოთხოვნები აქვს კრეფის დროს. თუ კრეფის დრო ნაადრევია, ყურძენი ვერ შეძლებს საკმარისი შაქრისა და ფენოლური ნივთიერებების დაგროვებას; თუ კრეფის დრო ძალიან გვიან იქნება, ყურძნის შაქრის შემცველობა ძალიან მაღალი იქნება და მჟავიანობა ძალიან დაბალი იქნება, რაც ადვილად იმოქმედებს ღვინის ხარისხზე.

მაგრამ ზოგი ყურძენი განზრახ არის მოსავალი, მაგალითად, ზამთარში თოვლის ვარდნის შემდეგ. ასეთი ყურძნის გამოყენება შესაძლებელია ყინულის ღვინის დასამზადებლად.

მაგიდის ყურძენი

ცხრილის ყურძნის მოსავლის პერიოდი უფრო ადრეა, ვიდრე ფიზიოლოგიური სიმწიფის პერიოდი. მოსავლის აღებისას, ხილს უნდა ჰქონდეს ჯიშის თანდაყოლილი ფერი და არომატი. საერთოდ, მისი შერჩევა შესაძლებელია ივნისიდან სექტემბრამდე პერიოდის განმავლობაში და თითქმის შეუძლებელია ზამთრის შემდეგ ლოდინი. ამიტომ, სუფრის ყურძენი ზოგადად მოსავალს უფრო ადრე, ვიდრე ღვინის ყურძენი.

კანის სისქე განსხვავდება

ღვინის ყურძნის ტყავი ზოგადად სქელია, ვიდრე სუფრის ყურძნის ტყავი, რაც მეღვინეობას უწყობს ხელს. იმის გამო, რომ ღვინის გამაგრების პროცესში, ზოგჯერ აუცილებელია საკმარისი ფერის, ტანინის და პოლიფენოლური არომატის ნივთიერებების ამოღება ყურძნის ტყავიდან, ხოლო სუფთა სუფრის ყურძენს აქვს თხელი ტყავი, მეტი ხორცი, მეტი წყალი, ნაკლები ტანინები და ადვილად ჭამა. ეს გემრიელი და გემრიელი გემოვნებით, მაგრამ მეღვინეობისთვის ხელსაყრელი არ არის.

6. შაქრის სხვადასხვა შემცველობა

ცხრილის ყურძენს აქვს Brix- ის დონე (შაქრის ოდენობის ზომა თხევადში) 17% -დან 19% -მდე, ხოლო ღვინის ყურძენს აქვს Brix- ის დონე 24% -დან 26% -მდე. თავად მრავალფეროვნების გარდა, ღვინის ყურძნის კრეფა ხშირად გვიან გვიან, ვიდრე მაგიდის ყურძენი, რაც ასევე უზრუნველყოფს ღვინის გლუკოზის დაგროვებას.